Rozdział 24

<narracja Kiry>

-Kira chcesz kurczaka?-spytał Onew.

-Nie dzięki. Zaraz pewnie muszę iść.

-No weź przestań.-mówił Taemin.-Zostań jeszcze. Dopiero co jest pierwsza w nocy. Zostały jeszcze cztery części Potera.

-No ok.

Nagle ktoś zapukał.

-Ej niech ktoś otworzy drzwi.-mówił maknae.

-No idź ty.-powiedział. Onew.

-Ja już pójdę.-zniechęcią wstał Key.

Poszedł do drzwi. Można było potem tylko usłyszeć jakieś śmiechy.

-Patrzcie kogo wam przyniosłem.

Był to Kris i Kanon.

-A mówiłem,że jesteście parą.-przypomniał maknae.

-Kanon co tu robisz?-spytałam.

-Przyszłam po ciebie. Chodźmy lepiej do naszych pokoi.

-Wiesz wolałabym zostać ale chodźmy już lepiej.

-No Kira zostań!-krzyczał Onew.

Rzucił się na mnie i zaczął mnie przytulać.

-Dusisz mnie.

-Przepraszam.

Wypuścił mnie ze swoich objęć.

-A musimy już iść?-spytałam.

-Jak chcesz możesz zostać ale wolę ciebie mieć przy sobie. Mam nadzieje,że chłopacy odprowadzą ciebie i nie będą dusić.

-Hmmm...no wiesz...

-Musze tobie coś powiedzieć w tajemnicy i po smsie Sanghee to jest zebranie dziewczyn. Chodzi o sprawy...

Kanon nie musiała mi dwa razy tłumaczyć. Chyba nasza Sanghee się zakochała.

-Dobra idziemy.

No i poszliśmy do naszych pokoi.

<powrót do narracji Kanon>

<dziesięć minut potem>

-No a więc o co chodzi?-spytałam.

Sanghee od dłuższego czasu była rozkojarzona. Chodzi o Minhyuna, wiem o tym doskonale.

-Minhyun się przytulił do mnie!-piszczała.

-Gratuluję!!!

-Słuchajcie za jakiś miesiąc są walentynki i ja muszę w ten dzień być z nim jasne! Dlatego opracowałam plan.

-Jaki?-spytała Michu.

-Normalny. Będę przysyłać mu liściki od tajemniczej wielbicielki, a on się we mnie zakocha i zaprosi na randkę na walentynki.

-Ale skąd on będzie wiedzieć,że to ty?-spytała Kira.

-Pewnie się skapnie. Jesteśmy stworzeni dla siebie.

-Hmm...czyli,że jak facet ciebie przytuli to oznacza,że on ciebie kocha?-spytałam.

-No tak.

-To się nie trzyma kupy, a jak ktoś się przyjaźni?

-Wiesz czasem tak jest,że jedna osoba chce przyjaźń i nie widzi zalotów drugiej osoby.

-Dasz przykład?-spytałam.

-Tak. Ty i JR.

-Co?!

-No tak on robi do ciebie maślnae oczka, a ty go odpychasz.

-Sanghee przestań. Proszę.

-Ok. To co robimy piżama party?

Wszystkie się zgodziły i już po kilku minutach siedziałyśmy w naszym przedpokoju w piżamach i kocach.

-To co, gadamy o chłopakach?-zasugerowała Sanghee.-Michu zaczynaj.

-Czemu ja?

-Bo tak. Mów.

-No wiecie podoba mi się całe B.A.P ale po ostatniej wpadce z Zelem i Himchanem...coś się zmieniło.

-Po prostu jesteś rozdarta pomiędzy nimi.

-Nieprawda! A może...ale wolę Himchana.

-Serce nie sługa, a ty Asakura? Jesteś cicha i niec nie mówisz.

-Po prostu jestem zamknięta w sobie.

-A kto ci się podoba?

-Nikt...

-To Dongho prawda?-spytałam.-Cały czas się patrzył na ciebie, a ty na niego.

Asakura zarumieniła się lekko.

-A więc podoba ci się pan Dongo?-spytała Sanghee.-Jak słodko. A tobie Kira?

-Mi Temin ale on sądzi,że jesteśmy przyjaciółmi. To trochę boli.

-Spokojnie to się jeszcze wyjaśni. A ty Kora?

-Mi nikt. Na razie nikogo nie mam na oku.

-Dobra to wszyscy już wypowiedzieli swoje zdanie.-skończyła Sanghee.

-Ej a ja to co?-zapytałam.

-A ty nic. Tobie podoba się JR ale ten zboczeniec Kris się przystawia do ciebie więc klapa jest.

-To nieprawda.

-Kris to zboczeniec,a JR to twój ryczerz na białym rumaku.

No ja ją kiedyś trzepne po prostu.

-Kanon chodź. Musisz mi pomóc.

-Na co ci jestem potrzebna?

-Musisz zagadać chłopaków i stać na czatach. Chcę podrzucić liścik Minnniemu.

-No ale.

-Nie ma ale.

Sanghee wstała i ręką mnie zaciągneła do wyjścia.

Poszłyśmy do pokoju Rena i Minhyuna. Na szczęście nikogo nie było.

-Dobra zrób to szybko.-powiedziałam.

-Ok przecież wiem, który to pokój Minhyuna.

-No ja myśle. Idź już.

Park poszła do sypialni chłopaków. Zaraz po tym jak weszła usłyszałam jakieś kroki. O nie! JR i Minhyun idą wraz z Aronem.

-O hej Kanon co tu robisz?-spytał Minhyun.

-Hahaha....szukałam was. Muszę wam coś powiedzieć.

-Ok ale w naszym pokoju.

Zagrodziłam im drogę.

-Lepiej nie.

-A to czemu nie?

-Bo... Chcę z wami tutaj pogadać.

-A więc o co chodzi?-spytał Minhyun.

-No bo....bo..chcę cię zabić za wczoraj.-wypaliłam.

-A za co dokładniej?

-No że powiedziałeś,że według mnie JR i Aron...

-...słodko rapują. No tak.

Aronowi oczy się zaświeciły.

-Naprawdę tak myślisz?-spytał.

-No tak fajnie rapujecie.

-Acha no dobrze to idzemy do Minhyuna do pokoju.

-Nie!!!

-Tak!!!

Aron podniósł mnie z ziemi i odsunął. Wraz z chłopakami wlazł do pokoju.

-Zboczeniec!-wydarłam się.

Matko jak znajdą Sanghee to będzie dupa. Szybko przecisnełam się do pokoju. Nikogo nie było. Nie wiem jak to ona zrobiła ale się jej upiekło.

-O hej Kanon szukałam ciebie.

Odwróciłam się. Za nami satała Sanghee.

-O to ja już idę. Cześć.

Szybko poleciałam jak strzała do przodu.

-Zabiję ciebie!-wydarłam się.

-Spokojnie plan się udał.

-Może dla ciebie. Bałam się, że nakryją ciebie.

-Spokojnie stanełam za drzwiami i potem jak weszliście wyszłam i udawałam,że ciebie szukałam.

-Matko święta.

Stanełam i zagrodziłam jej drogę.

-A teraz pytanko mam do ciebie. Co masz pod bluzką?-spytałam.

-Ej zboczeńcu ja ci nie zaglądam to ty mi też nie.

-Przyznaj się. Zabrałaś coś Minniego.

-No dobra. Wziełam jego bluzkę. Oddam mu ją...później.

-I ja mam ci wtedy pomóc?

-Tak.

-O nie. Ja się wypisuję.

Szybko się odwróciłam i wpadłam na kogoś. Był to Kris, który przez przypadek rozlał cały swój porzeczkowy sok na moją piżamę.

-Ojej przepraszam.-powiedział przerażony.

-Nic się nie stało.

Zaczął niezdarnie ścierać ze mnie sok.

-Nie bo tak będzie gorzej.-powiedziałam.

-Ej zboczeńcu ja to zrobię.-powiedziała Sanghee.

-Ja zboczeniec?!-zdziwi się Kris.

No i wtedy przyszedł JR.

-A co tu się dzieje?-spytał.

Matko co za nietypowa sytuacja. No i wtedy przylazł jeszcze Minhyun. Chyba zobczył,że Sanghee trzyma jego bluzkę.

-Ej co tu robi moja bluzka?-spytał.

-A co Krisa łapy robią na Kanon?!-wydarł się jakże spokojnie ( nie uwierzę w to,że spokojnie) JR.

-Sok mi się rozlał.-powiedziałam.

-A ja tą bluzkę pożyczyłam na chwilkę?-mówiła Sanghee.

-Acha. To lepiej obgadajmy to....

Minhyun wziął Park za rękę, a ta się uśmiechneła. No ale jej zazdroszczę ja trafiłam za to na nich...Nie marudzę ale widać,że JR jest wściekły.

-Wiesz co lepiej zostaw Kanon.-powiedział JR.

-Wiecie co ja już sobie pójdę i się przebiorę. To zaczyna się lepić.

Szlam w stronę pokoju ale coś mnie korciło by popatrzeć co oni wyprawiają. Schowałam się za ścianą i podsłuchiwałam.

-Posłuchaj mnie.-mówił JR.

-Nie to ty mnie posłuchaj. Nie jesteś jej facetem by decydować z kim ma być i z kim rozmawiać.

-Przestań jasne!!! Zostaw ją! Pogarszasz tylko sytuacje! Idź poderwij sobie jakąś Exotic czy coś bo ja nie zamierzam patrzeć jak próbujesz ją wykorzystać!

-Wiesz co tobie chyba się poprzewracało w głowie! Odwal się odemnie i od Kanon! Bo ja też nie ręczę za siebie..

O nie tego było dla mnie za dużo. Musiałam iść do Sanghee i tak zrobiłam. Po kryjomu poszłam do niej i do Minhyuna. No tak oni śmiali się w najlepsze i śpiewali. Po co mam im przeszkodzić? Pewnie niedługo się pocałują,a ja zniszczę całą ich atmosfere.

Zawróciłam się i wpadłam na JR'a

-A ty nie w pokoju?-spytał się.

No tak specjalnie to robi. Zachowuje się tak jakby nic się nie stało.

-Jak mogłeś.-powiedziałam.

-Ale co?

-Jak mogłeś! Myślałam,że wytłumaczyliśmy sobie te wszystkie rzeczy, a ty krzyczysz na Krisa!

-Słyszałaś wszystko.

-Tak! Zachowałeś się okropnie.

-Kanon...

Chciał dotknąć mnie, przytulić ale ja go odepchnełam.

-Przestań już.

Uciekłam od niego. Oczy same cisneły mi się na oczy. A ja go tak lubiłam. Myślałam,że jesteśmy przyjaciółmi.

Na zakręcie wpadłam na kogoś. Kris.

-Kanon czemu płaczesz?-spytał.

Nie wiedziałam co powiedzieć. Patrzyłam się tylko na niego.

-Już dobrze.-mówił.

Przytulił się do mnie i zaczął gładzić moje włosy.

-Spokojnie co się stało?

-Słyszałam wszystko co mówiliście. Przepraszam cie....

-Nie masz za co..po prostu jest zazdrosny to tyle, a teraz uspokój się.

<naracja JR'a>

-Co się stało?-spytała Sanghee.

-Nic muszę dogonić Kanon.

-Leć.-powiedział Minhyun.

-Lecę i szczęścia w związku.

Pobiegłem szybko. Minhyun nie zdążyl na mnie nawrzeszczeć. Musiałem wszystko wytłumaczyć Kanon. Musiałem po prostu. Było mi strasznie głupio ale to dla jej dobra.

Skręciłem w prawo i zobaczyłem.... Kris i Kanon się obejmowali. Cały czas płakała.

I wtedy mój i Krisa wzrok spotkały się. Ten nic nie zrobił tylko uśmiechnął się chamsko. Mysli,że wygra ze mną. O to niech się już nie martwi bo na pewno przegra.