Rozdział 47

Czułam jak coś smerało mnie po ustach. Otworzyłam oczy i ujrzałam nad sobą JR'a który lekko się do mnie uśmiechał. Zamknełam oczy i naciągnełam na siebie koc.

-Ej ej wstawaj.-powiedział JR.

-Nie-odparłam zza koca.-Jeszcze pięć minut.

-Chyba nie chcesz się spóźnić na próbe.

-CO?!

Szybko wstałam zderzając się z JR'em.

-EJ nie tak agresywnie.-powiedział.

-Idę po ciuchy.....nie chce mi się.

-Chodź pomogę ci.

Pomógł mi wstać i objął mnie z tyłu w pasie.

-Możemy iść-odparł.

-Dobrze.

Zamknełam oczy i się wtuliłam w jego klate i tak szedł ze mną.

-Hej co robicie?-spytał tępo Aron cały rozczochrany siedząc wraz z Renem w salonie.

-Idziemy po ciuchy dla Kanon-odpowiedział za mnie mój chłopak.

-Tak-wydałam z siebie niezadowolony odgłos.

Szliśmy dalej aż JR się zatrzymał.

-Dobra właź po łaszki i idziemy do mnie.-odparł.

-Po co?-spytałam.

-Bo masz jeszcze z trzy godziny.

-Że co?!

-Haha ja zmykam.

Odsunął się szybko odemnie. Trudno zemszczę się kiedy indziej.

Otworzyłam drzwi do swojego i Sanghee pokoju. Podeszłam cicho do swojej szafy i wziełam jakąś pierwszą lepszą sukienke, kozaczki i pluszowe legginsy.

Zaczełam powoli się wycofywać gdy zobaczyłam,że Sanghee nie ma na sobie koszuli. Była przytulona do Minhyuna i byli przykryci kocem. Na ziemi zauważyłam.......gumkę. Osz kurde oni...

-Haha-zaśmiał się JR włażącdo pokoju -To było nocą,gdy księżyc jasno świecił....-zaczął śpiewać.

Minhyun i Saghee się zbudzili. Moja prztjaciółka była przerażona, a Minni? Miał minę takiego wkurzenia jak nie wiem co.

-....Jak to się stało? Oddałaś się....Minniemu-śpiewał dalej JR.-Ah ty kocie wiedziałem,że nie wytrzymasz.

I wtedy do pokoju wparował Aron i Ren. Maknae stał jak wryty i podszedł do mnie, a tamte zboczeńce dalej śpiewały.

-Straciłaś cnote bo co? Bo sama tego chciałaś!-śpiwały ułomy.

-O nie macie przejebane.-odparł Minhyun.

Zaczął szybko ubierać spodnie, a te dwony dalej śpiewały z uśmiechem ale zaczeli powoli się oddalać aż Minhyun nie wystartował.

-Boję się ich.-powiedział Ren tuląc się do mnie.

-Nie martw się.
Sanghee nie wiedziała co się dzieje.

-Wiesz zostawie ciebie samą.-powiedziałam.

Wtedy wpadłam na jej chłopaka.

-I jak?-spytałam.

-Kanon ja ci powiem,że uważaj na JR'a. On się kiedyś do ciebie dorwie.......i lepiej miej gaz solny.....

-Aha...dzięki.

Wyszłam z Renem z pokoju. Widziałam,że jest zaniepokojony.

-Ren co jest?-spytałam.

-Bo widzisz...ja...no bo...eeee....

-No mów.

-Ja to robiłem z Aronem.

-CO?!

-No wiesz....JR nie słyszał bo się do ciebie wtulił, a jak śpisz z nim to wiesz jak go trudno obudzić?

-Serio?-zdziwiłam się.

-No tak. Nie powiesz chłopaką...wiesz kocham Arona...jest wspaniały. Ale nie chce by ktoś się dowiedział.

-Spokojnie nic nie powiem.

Pocałowałam Rena w policzek i poszłam.

<kilka godzin później>

-Jutro jest ważny występ więc musicie się wyspać i nabrać sił.-mówił Chang.-Dobrze, a więc zatem możecie już iść ale chcę pogadać z Kanon.

Wszyscy poszli zostawiając mnie i Woo samych.

-Mam do ciebie prośbę.-zaczął mówić-Ludzie chcą bym zaśpiewał, a nie mam partnerki i chciałbym się spytać czy byś zaśpiewała ze mną.

-Ja?

-Tak....piosenka...Love me...znasz ją?

-Tak zanm oczywiście zaśpiewam.

-Doskonale. Zróbmy za godzine próbę.

-Dobrze.