Rozdział 44

Otworzyłam szeroko oczy. O nie!!! Jestem sama z Krisem zamknięta w windzie i na dodatek on się na mnie obraził.

Usiadłam na ziemi załamana. Zajebiście wręcz troche sobie tu posiedzimy. Przynajmniej przywrócili światło.

-Posiedzimy sobie tutaj trochę.-powiedział.

-Wow zauważyłam-odparłam wkurzona.

Ten usiadł obok mnie, a ja lekko się odsunełam.

-Przestań.-powiedział.

-Ja mam przestać?!-wstałam patrząc się na niego z góry-To ty zaczełeś się obrażać! To ty uciekłeś odemnie!

Ten szybko wstał.

-Gdybyś była na moim miejcu też byś to zrobiła!

-Obrażona uciekła do windy?!

-Nie! Byłem bardzo blisko ciebie! Nie krzycałem na ciebie, byłem miły i troszczyłem się o ciebie, a on!!!? Tylko ten gościu zadzwonił, a on JR zaczął cie obwiniać o romanse!!! Kanon to ja ciebie kocham szczerze i chcę żebyś z nim zerwała.

Nie wiedziałam co o tym myśleć. Jak on mógł mnie prosić o coś takiego?

Złapał mój podbrudek i zaczął pieścić moje usta swoim kciukiem.

-Kris...

-Ciii...-położył mi swój palec na usta.-Nic nie mów-szeptnął.

O matko proszę nie.

Nie zdążyłam nic zrobić ponieważ Kris mnie pocałował. Czułam jak wtykał swój język do mojej buzi. Był odemnie silniejszy i nie mogłam go odepchnąć. Byłam bezsilna.

-Ty dupku!!!-usłyszałam.

Winda się otworzyła, a na zewnątrz była Sanghee, Minhyun, JR i Luhan.

JR od razu się rzucił na Krisa i zaczeli się bić.

-JR przestań!-krzyczałam.

Ten nie słuchał. Bili się dalej i wtedy przyszedł Chang.

-Co tu się dzieje!-krzyknął.-Na co się gapicie rozdzielcie ich!-krzyknąl do Luhana i Minniego.

Chłopacy posłusznie zrobili co im kazał Woo, ale tamci dalej się wili.

-Zabiję cię!!!-wydzierał się JR z uścisku Minhyuna-Ostatni raz to robisz!

-Zamknij się!-krzyczał na niego Kris.

-Zabierzcie ich-odparł Chang.

I tak oto ja , Sanghee i on zostaliśmy sami.

-O co poszło?

Nie chciałam nic mówić. Nie zamierzałam nawet.

-Powiecie mi?

-Ja lepiej już pójdę.-powiedziała Sanghee i poszła.

Zostałam sama -_- .

-No bo...eh to jest głupie.-odparłam.

-Chodź do mnie do gabinetu, tam pogadamy.

Posłusznie poszłam za nim.

Po kilku minutach byliśmy w gabinecie. Był on duży z ogromnym oknem na całą ścianę. Wszędzie były rozwieszane złote płyty, w gablotach nagrody, w wolnych miejscach instrumenty.

-Siadaj.

Usiadłam naprzeciwko Changa obok jego biurka.

-Więc o co poszło?-spytał.

-No więc...

Opowiedziałam mu tylko o sytuacji w windzie, a ten słuchał.

-Nie dziwię się im.

-Co?-spytałam tępo.

-Rozumiem zachowanie JR'a ale i tak muszę ich ukarać.

-W jaki sposób?

-Nie wiem jeszcze pomyśle nad tym.

Wstałam powoli z krzesła ale cos mi nie dało spokoju.

-Tak?-spytał.

-Dlaczego....e...dlaczego wszyscy sądzą, że pan jest okropny?

Ten spojrzał się na mnie spod wilka.

-Kto tak mówi?

-Wszyscy.

-Mają racje.

Zdziwiła mnie jego szczerość. To dlaczego jest dla mnie taki ….miły?
-Zastanawiasz się dlaczego jestem dla ciebie taki miły?

Skąd on o tym wie?!

-Tak.

-Przypominasz mi kogoś....moją starą przyjaciółkę. Jesteś taka sama jak ona. Poniekąd.

-Dlaczego?

-Wiesz od ciebie....bije taki blask, od niej też bił.

-To była pańska żona?

-Nie. Była moją pierwszą miłością.

-Rozumiem...

-Możesz już iść. DO zobaczenia za dwa dni.

-Do zobaczenia-powiedziałam cicho.

<narracja Sanghee>

Rozmawiałam z Minhyunem.

-Co za afera.-mówiłam.

-Wiem.

-I jak z....

-Sanghee możemy porozmawiać?-spytał Luhan.

-Ok

Odeszłam z nim kawałek.

-O co chodzi?-spytałam.

-Nie chce zachowywać się jak JR i Kris ale zależy mi na tobie...

Złapał moją rękę i lekko pocałował.

-Ty też chcesz dostać.-powiedział Minhyun.

Podszedł do nas i spoliczkował Luhana.

-Kolejny EXOl który zarywa do zajetych dziewczyn!!!

Musiałam szybko złapać Minhyuna za koszulkę by nie rzucił się na Lulu.

-Minhyun przestań!!!-wrzasnełam.-Chcesz oberwać od Changa? Już i tak JR i Kris się bili. Szkoda dla ciebie zachodu.

-Masz racje. Chodźmy stąd.